ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის თეატრი

[nakani 1,153]

ცალკე თემა უნდა გავხსნა რა ჩემთვის და ამ ბიწისთვის :დ

[URL=http://www.radikal.ru][IMG]http://s018.radikal.ru/i504/1201/10/1ae37145ed62.jpg[/IMG][/URL]

[meocnebe 2,069]

[b]ერ­თი ფრან­გუ­ლი კო­მე­დი­ის ფრან­გუ­ლი ვერ­სია[/b]

[img]http://s017.radikal.ru/i438/1202/bd/7485cb46b2cd.jpg[/img]

"ჟაკ­ლი­ნი, ბერ­ნარ­დის ცო­ლი, დე­დას­თან აპი­რებს წას­ვ­ლას, ხო­ლო ბერ­ნარ­დი საყ­ვა­რელს, სუ­ზა­ნას, ელო­დე­ბა.

სუ­ზა­ნას და­ბა­დე­ბის დღე აქვს და ამი­ტომ ბერ­ნარ­დ­მა ვახ­შა­მი შე­უკ­ვე­თა პრო­ფე­სი­ო­ნალ მზა­რე­ულს, რო­მელ­საც სუ­ზე­ტა ჰქვია. თუმ­ცა ჟაკ­ლი­ნი არ­სა­დაც არ მი­დის, რად­გა­ნაც ამ დროს რო­ბე­რი ჩა­მო­დის. რო­ბე­რი ბერ­ნარ­დის მე­გო­ბა­რი და ჟაკ­ლი­ნის საყ­ვა­რე­ლია... სპექ­ტაკ­ლის ბო­ლოს კი ჟორ­ჟი გა­მოჩ­ნ­დე­ბა. ვე­რა­ფე­რი გა­ი­გეთ, არა?" - იგ­რ­ძ­ნო­ბო­და მცი­რე იუმო­რი მო­მა­ვა­ლი პრე­მი­ე­რის ანონ­ს­ში, რომ­ლის ბო­ლო­საც ზე­მოთ მოყ­ვა­ნი­ლი "გა­უ­გებ­რო­ბის" გა­სარ­კ­ვე­ვად თე­ატ­რ­ში გვიხ­მობ­დ­ნენ. პრე­მი­ე­რა გუ­შინ სა­ღა­მოს შედ­გა. დამ­წყე­ბი რე­ჟი­სო­რი სან­დ­რო ელოშ­ვი­ლი ილი­ას უნი­ვერ­სი­ტე­ტის თე­ატ­რის სცე­ნა­ზე ფრან­გი დრა­მა­ტურ­გი მარკ კა­მო­ლე­ტის პი­ე­სით "ღა­მის პე­რან­გი ექ­ვ­სის­თ­ვის" წარ­ს­დ­გა.

სი­მარ­თ­ლე რომ ვთქვათ, რთუ­ლი, ამო­სახ­ს­ნე­ლი ან­და გა­უ­გე­ბა­რი არც არა­ფე­რი ყო­ფი­ლა. დამ­წყებ რე­ჟი­სორს გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი სირ­თუ­ლე­ე­ბი ამ­ჯე­რად არ და­უ­სა­ხავს. სპექ­ტაკ­ლ­ში და­ა­კა­ვა ილი­ას უნი­ვერ­სი­ტე­ტის თე­ატ­რის მი­მარ­თუ­ლე­ბის სტუ­დენ­ტე­ბი და მხო­ლოდ ერ­თი გა­მოც­დი­ლი მსა­ხი­ო­ნი ბა­ჩო დო­ღო­ნა­ძე, რო­მელ­საც მა­ყუ­რე­ბე­ლი "თე­ატ­რა­ლუ­რი სარ­და­ფე­ბის" სპექ­ტაკ­ლე­ბი­დან იც­ნობს.

მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ მო­ნა­წი­ლე­ო­ბენ სტუ­დენ­ტე­ბი, რე­ჟი­სო­რულ ჩა­ნა­ფიქრს არც არა­ფე­რი და­უ­კარ­გავს, რად­გა­ნაც ბულ­ვა­რუ­ლი კო­მე­დე­ბის­თ­ვის და­მა­ხა­სი­ა­თე­ბე­ლი დრა­მა­ტურ­გი­უ­ლი სი­მარ­ტი­ვის­თ­ვის არა­ვის არა­ფე­რი შე­უ­მა­ტე­ბია. ან­და რა უნ­და შე­ე­მა­ტე­ბი­ნათ, ამ ჟან­რის ერ­თა­დერ­თი აუცი­ლე­ბე­ლი მოთხოვ­ნა სცე­ნა­ზე უმარ­ტი­ვე­სი და ყვე­ლას­თა­ვის სა­სა­ცი­ლო ტექ­ს­ტის მაქ­სი­მა­ლუ­რი სამ­სა­ხი­ო­ბო ოს­ტა­ტო­ბით, იმ­პ­რო­ვი­ზა­ცი­ე­ბი­თა და მაქ­მა­ნე­ბით შეს­რუ­ლე­ბა­ში მდგო­მა­რე­ობს. ამ მაქ­მა­ნე­ბის, იმ­პ­რო­ვი­ზა­ცი­ი­სა და ოს­ტა­ტო­ბის სა­უ­კე­თე­სო შუ­ა­ლე­დის მო­ნახ­ვა კი სტუ­დენ­ტე­ბის­თ­ვის ბუ­ნებ­რი­ვია დაძ­ლე­ბუ­ლი ვერ იქ­ნე­ბო­და.

მი­უ­ხე­და­ვად ამი­სა, ვო­დე­ვი­ლის ჯა­დოს­ნო­ბა მა­ინც დარ­ჩა წი­ნა პლან­ზე და მა­ყუ­რებ­ლის დიდ­მა ნა­წილ­მა ბევ­რი, ზოგ­მა კი ბევ­რ­ზე ბევ­რი იცი­ნა.

ფრან­გი დრა­მა­ტურ­გი და რე­ჟი­სო­რი მარკ კა­მო­ლე­ტი მსოფ­ლი­ო­ში სა­ხელ­გან­თ­ქ­მუ­ლი თა­ვი­სი ფრან­გუ­ლი ვო­დე­ვი­ლე­ბის წყა­ლო­ბით გახ­და. გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი წარ­მა­ტე­ბა კი კო­მე­დი­ამ "B" მო­უ­ტა­ნა, რო­მე­ლიც 10 000-ზე მეტ­ჯერ ითა­მა­შეს მსოფ­ლი­ოს სხვა­დას­ხ­ვა სცე­ნა­ზე და ამით ავ­ტო­რი გი­ნე­სის მსოფ­ლიო რე­კორ­დე­ბის წიგ­ნ­ში შე­ვი­და, რო­გორც ყვე­ლა­ზე ხში­რად დად­გ­მუ­ლი ფრან­გუ­ლი კო­მე­დი­ის ავ­ტო­რი.

მარკ კა­მო­ლე­ტის სხვა პი­ე­სე­ბის მსგავ­სად "ფრან­გუ­ლი გარ­ნი­რი", ანუ რო­გორც მას ორი­გი­ნალ­ში ჰქვია "ღა­მის პე­რან­გი ექ­ვ­სის­თ­ვის", ტი­პუ­რი ბულ­ვა­რუ­ლი კო­მე­დიაა. თუ გა­ვით­ვა­ლის­წი­ნებ დრა­მა­ტურ­გის სი­უ­ჟე­ტის აგე­ბის ოს­ტა­ტო­ბა­სა და მა­ყუ­რებ­ლის სი­ცი­ლის რე­ცეპ­ტო­რებ­ზე მოქ­მე­დე­ბის ძა­ლას, კა­მი­ლო­ტის ტექ­ს­ტი ილი­ას თე­ატ­რის სცე­ნა­ზე დიდ­ხანს დარ­ჩე­ბა. ისე რო­გორც რჩე­ბა და რჩე­ბო­და თბი­ლი­სის მცი­რე სცე­ნებ­ზე უბ­რა­ლოდ უბ­რა­ლო კო­მე­დი­ე­ბი და თუ­კი დღე­საც ამო­ცა­ნა მხო­ლოდ დარ­ბა­ზე­ბის გავ­სე­ბა­ზე დგას, რო­გორც ეს მძი­მე 90-იან წლებ­ში იყო, მა­შინ აქ უნ­და და­ვას­რუ­ლოთ. თუ­კი შე­მოქ­მე­დე­ბით ჯგუ­ფის­თ­ვის ან­და მა­თი პე­და­გო­გე­ბის­თ­ვის თე­ატ­რი ცო­ტა უფ­რო მე­ტია, მა­შინ სხვა რა­მეც უნ­და ვთქვათ.

გან­ვი­თა­რე­ბი­სა და და­ოს­ტა­ტე­ბის რო­მელ ეტაპ­ზე შე­იძ­ლე­ბა რე­ჟი­სორ­მა ან­და მსა­ხი­ობ­მა თავს ასე­თი "მარ­ტი­ვი და ვულ­გა­რუ­ლი" თა­მა­შის უფ­ლე­ბა მის­ცეს? - შეზღუდ­ვე­ბი არ არ­სე­ბობს. მა­შინ ასე ვიტყ­ვი, რი­სი მომ­ცე­მია ბულ­ვა­რუ­ლი კო­მე­დი­ის სტი­ლის­გან სრუ­ლი­ად აც­დე­ნი­ლი და მა­ინც ვერ დაძ­ლე­უ­ლი თა­მა­ში დამ­წყებ­თათ­ვის? პი­რა­დად მე ვფიქ­რობ, რომ არაფ­რის, გარ­და შე­ძე­ნი­ლი ცუ­დი მა­ნე­რე­ბი­სა და უდ­როო ამ­ბი­ცი­ე­ბის. მაგ­რამ შე­იძ­ლე­ბა ვცდე­ბო­დე კი­დეც...

რაც შე­ე­ხე­ბა თე­ატრს, ის რომ თე­ატ­რის სცე­ნა ღიაა ახალ­გაზ­რ­დე­ბის­თ­ვის და ერ­თ­გ­ვარ თა­ვი­სუ­ფალ სივ­რ­ცეს ქმნის, ეს მხო­ლოდ და მხო­ლოდ მი­სა­სალ­მე­ბე­ლია. მაგ­რამ ეს თა­ვი­სუფ­ლე­ბაც დამ­წყებ­თათ­ვის დრო­ე­ბი­თი ფუ­ფუ­ნე­ბა მგო­ნია და უნი­ვერ­სი­ტე­ტის თე­ატრს და არა მხო­ლოდ მას, ად­რე თუ გვი­ან, ბევ­რად სე­რი­ო­ზულ შე­დე­გებ­ზე გათ­ვ­ლი­ლი სტრა­ტე­გი­ის შე­მუ­შა­ვე­ბა მო­უ­წევს, რაც მათ პრო­ექ­ტე­ბის უფ­რო მკაც­რი სე­ლექ­ცი­ის სა­შუ­ა­ლე­ბას მის­ცემს.

[url="http://24saati.ge/index.php/category/culture/theatre/2011-12-17/23341"]წყარო[/url]

[meocnebe 2,069]

[color="#000080"][b]კიდევ ერთი ისტორია რომეო და ჯულიეტას შესახებ [/b][/color]

[img]http://s017.radikal.ru/i442/1202/5d/b0b73e61b01f.jpg[/img]

"რო­მეო და ჯუ­ლი­ე­ტა" შექ­ს­პი­რის პირველი პიესაა. პიესა იწყე­ბარო­გორც უწყი­ნა­რი კო­მე­დია, ფი­ნა­ლი კი ტრა­გიკულია. უკვე ერთი წელია რაც „ილიას უნივერსიტეტის“ თეატრი სსცენაზე რეჟისორმა გურამ ბრეგაძემ მაყურებლისთვის არაერთხელ გააცოცხლა რომეო და ჯულიეტას მარადიული სიყვარულის ისტორია. მსახიობთა დასი ილიას უნივერდიტეტის კურსდამთავრებულებისგან შედგება. სპექტაკლი სხვა დადგმებისაგან განსხვავდება იმით, რომ ამასში ყველაზე თანამედროვე და ყველაზე თავისუფალი რომეოსა და ჯულიეტას ამბავია მოთხრობილი. სპექტაკლის შექმნის ისტორიას ბატონი გურამ ბრეგაძე მოგვითხრობს.

[i]ბ–ნგურამ, რამდენად საპასუხისმგებლო იყო თქვენთვის რომეო და ჯულიეტას „გათანამედროვება“?[/i]

პასუხისმგებლობას არ ვგრძნობ. „გათანამედროვება“ თანამედროვე თეატრისთვის ნორმალურია. მიუხედავადიმისა, რომშექსპირსტექსტს არ ვუცვლი.

[i]რითი არის თქვენს მიერ დადგმული სპექტაკლი რომეო და ჯულიეტა სხვებისგან განსხვავებული?[/i]

მიჭირს იმაზე პასუხის გაცემა რითი არის ჩემი სპექტაკლი განსხვავებული. არასოდეს არ ვცდილობ დავდგა ისეთი რამ რაც ვინმესგან განსხვავებული იქნება. უბრალოდ ვცდილობ ამბავი მოვყვე.

[i]რა ასაკის ადამინები დაინტერესდნენ ამ სპექტაკლით?
[/i]
ჩვენთან ყველა ასაკის ადამიანი დადის. უმეტესად ახალგაზრდები. ამას აქვს სოციალური მიზეზი. დღევანდელ პირობებში ჩვენს ქვეყანაში თეატრისთვის მოცლა უჭირს საზოგადოებას.

[i]ჩემთვის ცნობილია, რომ უილიამ შექსპირი თქვენი ერთ-ერთი უსაყვარლესი ავტორია. რატომ?[/i]

ყველაზე ხშირად შექსპირის პიესებზე ვმუშაობ რადგან ძალიან მიყვარს ის. დავდგი შექსპირის „როგორც გენებოთ“, ახლა ვმუშაობ შექსპირის „ქარიშხალზე“. ქარიშხალს სულ მალე ყოფილ ვაკის სარდაფში მოვაწყობთ.

რეჟისორ გურამ ბრეგაძის დადგმაში რომეო და ჯულიეტას სიყვარულის ისტორია „სკაიპში“ იწყება.

მარიამ კვიტაიშვილი რომელიც ჯულიეტას როლს თამაშობს ამბობს რომ მთელი ცხოვრება ოცნებობდა ამ როლის შესრულებაზე. „როცა სცენაზე საკუთარ თავს წარმოვიდგენდი ყოველთვის ჯულიეტა ვიყავი. ჩემდა საბედნიეროდ მართლა დაიდგა ეს სპექტაკლი და ჯულიეტას როლი მერგო. ძალიან რთული როლია და დიდ პასუხიმგებლობასაც ვგრძნობდი. ბევრს აქვს ეს როლი მორგებული. მე განსხვავებული გმირი მინდოდა შემექმნა. მე მგონი გამომივიდა. რაც შეეხება მსგავსებას, ალბათ, როგორც ყველა ახალგაზრდა ქალში, ჩემშიც არის რაღაც ჯულიეტასი. ის ძალიან მამაცია და სიყვარულისთვის ყველაფერზე მიდის. მე არ ვიცი რამდენად ძლიერი ვიქნებოდი მი სადგილას. “

რომეოს როლის შემსრულებელი ერეკლე კილაძე –„ეს ჩემთვის პირველი როლი არ ყოფილა, ვთამაშობდი ეგზიუპერის, „პატარაპრინცში“. ძალიან მინდოდა რომეოს როლის შესრულება. მის როლზე დამტკიცებამ ძალიან გამახარა, მაგრამ მაშინვე გავიაზრე რამხელა პასუხიმგებლობა დამეკისრა. სანამ პრემიერა შედგებოდა, ვფიქობდი, რომ ჩემ გმირს საერთოდ არ ვგავდი. მერე საკუთარ თავში ვიპოვე რომეოს ხასიათი. ახლა ვფიქრობ, რომ ჩემს პერსონაჟს ვგავარ.

სპექტაკლში ერთ–ერთი ყველაზე საინტერესო პერსონაჟი ჯულიეტას ძიძა იყო. რომლიც სცენაზე გამოჩენა მაყურებლებში დადებით ემოციას იწვევდა. როგორც ძიძას როლის შემსრულებელი თამარ შოშიაშვილი ამბობს, შექსპირის პიესაში ჯულიეტას ძიძა კოჭლი, შვილმკვდარი და ტრაგიზმით სავსე ქალია. ხოლო ამ დადგმაში მან ძიძას კომიკურ პერსონაჟად წარმოჩენა შეძლო. გულის სიღრმეში ის ყველაფერს განიცდის, მაგრამ ემოციას საპირისპიროდ გამოხატავს. პასუხიმგებლობას გრძნობდა, თუმცა ძიძას ხასიათი იმდენად ახლოს იყო მის პიროვნებასთან, რომ როლის მორგება არ გაუჭირდა.

[url="http://myjournal.ge/index.php?option=com_content&view=article&id=140%3A2012-02-11-13-57-17&catid=43%3Aculture&Itemid=171"]წყარო[/url]

[meocnebe 2,069]

<iframe width="560" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/p3H4c8OP9I8" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

[meocnebe 2,069]

<iframe width="560" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/BJQFsrCB-3M" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

[meocnebe 2,069]

[b]კიდევ ერთი პრემიერა
[/b]
[img]http://s019.radikal.ru/i642/1203/ce/de554f95b507.jpg[/img]

[url="http://www.facebook.com/media/set/?set=a.245219945548270.53136.100001808007578&type=1"]კადრები რეპეტიციებიდან [/url]

[url="http://www.facebook.com/media/set/?set=a.277834532286811.59133.100001808007578&type=3"]კადრები რეპეტიციებიდან 2 [/url]

[nakani 1,153]

ინსტიქტი დაიდო ბოლოსდაბოლოს

ფრიან ნასიამოვნები გახლავართ

ჩემი ჩუმბურიძე ხო ვნახე რაც მთAვარია
ისე გამხდარა, ბლეზში უფრო ''მსუქანა'' იყო
შემოთხელებულა

მოკლედ დავტკბი ლუითი, და სხვებითააც

[meocnebe 2,069]

[b]“ივან ვა­სი­ლის-ძე” ქარ­თულ ვერ­სი­ა­ში[/b]

[img]http://s019.radikal.ru/i616/1204/c4/7cf114339b51.jpg[/img]
[i]პრე­მი­ე­რა ილი­ა­უ­ნი­ში[/i]

22, 24, 25 და 29 მარტს 19 სა­ათ­ზე ილი­ა­უ­ნის თე­ატ­რ­ში გა­ი­მარ­თე­ბა პრე­მი­ე­რა სპექ­ტაკ­ლი­სა “სიზ­მ­რე­ბი სი­ნა­ნუ­ლი­სა­ნი"

მი­ხა­ილ ბულ­გა­კო­ვის ცნო­ბი­ლი პი­ე­სა “ივან ვა­სი­ლის-ძე”, სა­დაც ივა­ნე მრის­ხა­ნე საბ­ჭო­თა მოს­კოვ­ში ხვდე­ბა, ქარ­თ­ველ­მა დრა­მა­ტურ­გ­მა ბა­სა ჯა­ნი­კაშ­ვილ­მა გად­მო­ა­ქარ­თუ­ლა და და­ვით აღ­მა­შე­ნე­ბე­ლი თა­ნა­მედ­რო­ვე გა­ნახ­ლე­ბულ აღ­მა­შე­ნებ­ლის გამ­ზირ­ზე დრო­ე­ბით ჩა­მო­ა­სახ­ლა.

ცნო­ბი­ლი რუ­სი მწერ­ლის, მი­ხა­ილ ბულ­გა­კო­ვის პი­ე­სა “ივან ვა­სი­ლის-ძე” და­ი­წე­რა 1931-34 წლებ­ში და ეფუძ­ნე­ბა მის ად­რინ­დელ პი­ე­სას “ნე­ტა­რე­ბა”, რო­მე­ლიც და­ი­წუ­ნა მოს­კო­ვის სა­ტი­რის თე­ატ­რ­მა. ბულ­გა­კო­ვის სი­ცოცხ­ლე­ში პი­ე­სა არ გა­მოქ­ვეყ­ნე­ბუ­ლა და არ დად­გ­მუ­ლა. ამ პი­ე­სის მი­ხედ­ვით, 1973 წელს რე­ჟი­სორ­მა ლე­ო­ნიდ გა­ი­და­იმ გა­და­ი­ღო ცნო­ბი­ლი კო­ნო­კო­მე­დია “ივან ვა­სი­ლის-ძე პრო­ფე­სი­ას იც­ვ­ლის”.

გა­ქარ­თუ­ლე­ბუ­ლი ვერ­სია ცნო­ბილ­მა დრა­მა­ტურ­გ­მა ბა­სა ჯა­ნი­კაშ­ვილ­მა სპე­ცი­ა­ლუ­რად ილი­ა­უ­ნის თე­ატ­რის­თ­ვის შექ­მ­ნა 2011 წლის ზაფხულ­ში.

ოთარ ეგა­ძემ 1984 წელს და­ამ­თავ­რა დრა­მის რე­ჟი­სუ­რის ფა­კულ­ტე­ტი შო­თა რუს­თა­ვე­ლის თე­ატ­რი­სა და კი­ნოს უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში. მოღ­ვა­წე­ობ­და რუს­თა­ვე­ლის და კი­ნომ­სა­ხი­ობ­თა თე­ატ­რებ­ში. 1997 წელს მე­გობ­რებ­თან ერ­თად და­ა­არ­სა “თე­ატ­რა­ლუ­რი სარ­და­ფი", 2002 წელს კი - “ვა­კის სარ­და­ფი". 2007 წლი­დან არის ილი­ას სა­ხელ­მ­წი­ფო უნი­ვერ­სი­ტეტ­თან არ­სე­ბუ­ლი თე­ატ­რა­ლუ­რი ცენ­ტ­რის ხელ­მ­ძღ­ვა­ნე­ლი.

მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვა­ნი სპექ­ტაკ­ლე­ბი - “ხმა­უ­რი სცე­ნის მიღ­მა", “ორ­თა ბოდ­ვა", “ძია ვა­ნია", “ქრო­ნი­კე­ბი", “ჭკუ­ი­სა მჭირს", “ხარ­მ­სი", “ინ­ს­ტინ­ქ­ტი".

ილი­ას სა­ხელ­მ­წი­ფო უნი­ვერ­სი­ტე­ტის თე­ატ­რი 2010 წელს და­არ­ს­და. ეს არის პირ­ვე­ლი პრო­ფე­სი­უ­ლი თე­ატ­რი სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო სივ­რ­ცე­ში, სა­დაც სპექ­ტაკ­ლებს ქმნი­ან რო­გორც გა­მოც­დი­ლი რე­ჟი­სო­რე­ბი მოწ­ვე­ულ პრო­ფე­სი­ო­ნალ მსა­ხი­ო­ბებ­თან ერ­თად, ასე­ვე ახალ­ბე­და ხე­ლო­ვა­ნე­ბიც, რომ­ლე­ბიც მხო­ლოდ ახ­ლა ეუფ­ლე­ბი­ან ამ ურ­თუ­ლეს პრო­ფე­სი­ას. თე­ატრს არ ჰყავს სამ­ხატ­ვ­რო ხელ­მ­ძღ­ვა­ნე­ლი და მუ­შა­ობს ან­ტ­რეპ­რი­ზის პრინ­ციპ­ზე.

ორ მოქ­მე­დე­ბად დად­გ­მულ წარ­მოდ­გე­ნა­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბენ ნი­კუ­შა გი­ორ­გა­ძე, მა­რი კა­ლა­ტო­ზიშ­ვი­ლი, ზუ­კა პა­პუ­აშ­ვი­ლი, აკა­კი ხი­და­შე­ლი, და­თო ვე­ლი­ჯა­ნაშ­ვი­ლი,

კა­ხა გო­გი­ძე, ვა­სი­კო ოდიშ­ვი­ლი, ილი­ას სა­ხელ­მ­წი­ფო უნი­ვერ­სი­ტე­ტის თე­ატ­რა­ლუ­რი ცენ­ტ­რის სტუ­დენ­ტე­ბი და კურ­ს­დამ­თავ­რე­ბუ­ლე­ბი.

წარ­მოდ­გე­ნის მხატ­ვა­რია გო­ჩა აგა­შე­ნაშ­ვი­ლი; კოს­ტუ­მე­ბის მხატ­ვა­რი: ხა­ტია ჩო­მა­ხაშ­ვი­ლი; მუ­სი­კა­ლუ­რი გა­ფორ­მე­ბა: ლი­კა ნი­ჟა­რა­ძე; ქო­რე­ოგ­რა­ფი: გია მარ­ღა­ნია; სას­ცე­ნო მოძ­რა­ო­ბა: სო­ფო გვრი­ტიშ­ვი­ლი.

წყარო (c) 24 სა­ა­თი

[meocnebe 2,069]

[b]ილიაუნის თეატრალური დასი კიშინოვის საერთაშორისო თეატრალურ ფესტივალზე გამეგზავრა სპექტაკლით "არიქა დო ვარიქა".
თეატრალიზებული კონცერტი სტუდენტურ ცხოვრებაზე მოგვითხრობს.წარმოდგენა რეჟისორმა ოთარ ეგაძემ დადგა.
ფესტივალზე შვიდი ქვეყნის თეატრალური დასი წარსდგება მოლდოველი მაყურებლის წინაშე.
წარმოდგენას ჩვენი მსახიობები 6 აპრილს ითამაშებენ.
ილიაუნის თეატრის მსახიობები თბილისში 8 აპრილს დაბრუნდებიან.
[/b]

[meocnebe 2,069]

[b]ილიაუნის თეატრი ახალგაზრდულ ფესტივალზე [/b]

ილიაუნის თეატრის ახალგაზრდული სპექტაკლი „არიქა დო ვარიქა“ ახლახანს დაბრუნდა კიშინიოვის თეატრალური და კინომატოგრაფიული სკოლების საერთაშორისო ახალგაზრდულ ფესტივალიდან. სპექტაკლის სპეციფიკიდან გამომდინარე, რომელიც ქართული ხალხური და საესტრადო სიმღერების სიუჟეტზე გახლავთ აგებული, ფესტივალის ორგანიზატორებმა ქართველ სტუდენტებს ფესტივალის ფარგლებში ყველაზე დიდი და პრესტიჟურლი Ginta Latina-სცენა დაუთმეს. წარმოდგენამ სრული ანშლაგით ჩაიარა, ქართული სიმღერებით და შესრულების მანერით მოხიბლულმა მაყურებელმა ახალგაზრდა მსახიობებს სპექტაკლის დასრულების შემდეგაც სთხოვა შეესრულებინა რამდენიმე სიმღერა და თეატრის წინ მათთან ერთად იმღერეს ქართული და მოლდავური სიმღერები, ხოლო წარმოდგენაზე მყოფმა სხვადასხვა ქვეყნების თეატრალური ფესტივალების წარმომადგენლებმა კი წარმოდგენის თავიანთ ქვეყანაში ხილვის სურვილიც კი გამოთქვეს.

კიშინიოვის თეატრალური და კინომატოგრაფიული სკოლების საერთაშორისო ახალგაზრდული ფესტივალი წელს მეორედ ტარდება და მისი მიზანია ახალგაზრდა შემოქმედების დაახლოება, გამოცდილებისა და შეხედულებების გაზიარება, კულტურათაშორისი დიალოგის ხელშეწყობა, ენობრივი და გეოგრაფიული ბარიერების გადალახვა.

ფესტივალში საქართველოსთან ერთად მონაწილეობენ სლოვაკეთის, მოლდავეთის, რუმინეთის, პოლონეთის, გერმანიის, რუსეთის და უკრაინის ახალგაზრდული დასები.

არიქა დო ვარიქას შემდეგი წარმოდგენა ილიაუნის თეატრში შედგება 27 აპრილს. ინფორმაცია სპექტაკლის შესახებ შეგიძლიათ იხილოთ აქ http://www.iliauni.edu.ge/index.php?lang_id=GEO&sec_id=730&info_id=6129.

[meocnebe 2,069]

<iframe width="560" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/AiNovG6mB4c" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

[meocnebe 2,069]

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/HRwGWhR7HXg" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
როგორ მიყვარს ეს მომენტი : ))
მადლობა ნინოს :*

[meocnebe 2,069]

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/RePH1zOz91g" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

[meocnebe 2,069]

[img]http://s019.radikal.ru/i610/1205/3d/bcb88ff58256.jpg[/img]

[url="http://georgiantheatre.ge/index.php?newsid=102"]"ხარმსი" ილიაუნის თეატრის სცენაზე [/url]
2010 წელს დადგმული სპექტაკლი თეატრის ფოიეში, მის ერთ პატარა კუთხეში იმართება. სრულიად უდეკორაციოდ, ღია თამაშის პრინციპით. მაყურებელთან უშუალო ურთიერთობისა და იმპროვიზაციის განზრახვით. როგორც აღვნიშნე, დასაწყისში რეჟისორი მაყურებელს ესაუბრება. თავიდან გგონია, რომ ეს რაღაც წინასწარი ტექნიკური პროცედურაა – „გთხოვთ გამორთოთ მობილური ტელეფონების“ მსგავსი, მაგრამ მოგვიანებით ხვდები რომ ეს სპექტაკლის პროლოგი და წარმოდგენის შემადგენელი ნაწილია. სპექტაკლის მსვლელობისას, რეჟისორი საკუთარი შემოსვლითა და კომენტარებით კიდევ რამდენჯერმე „შეაჩერებს“ წარმოდგენას. ხან „ნაჩნიკის“ გადამწვარ ნათურას ცვლის და ამ შესაძლებლობით კმაყოფილი, ასეთი ტიპის სპექტაკლების უპირატესობაზე საუბრობს, ხანაც ცდილობს „შემთხვევით“ მწყობრიდან გამოსული ოყნა შეაკეთოს. მაყურებელი უთუოდ ეცდება გამოიცნოს სპექტაკლში ეს ჩართვები დადგმულია თუ მართლაც ამა თუ იმ საჭიროებით გამოწვეული იმპროვიზაცია. ამ შემთხვევაში სწორი პასუხის პოვნას არა აქვს არსებითი მნიშვნელობა. მთავარია ინტრიგა, რომელიც ასეთი ტიპის ეჭვებსა თუ ვარაუდებს აღძრავს. თუმცა ეს ხდება არა ინტელექტუალური თეატრის ადამიანის რაციონალური აზროვნების გამოწვევაზე გათვლილი კონცეფციებით, არამედ იმ უბრალო თამაშობრივი ბუნების და ხერხების წარმოსაჩენად რაც საერთოდ ქმნის თეატრალურ ხელოვნებას. მთავარია სულ ვეძებდეთ სინამდვილისა და თამაშის საზღვარს, რომელიც შემოქმედებითმა ჯგუფმა ისე ოსტატურად შეფუთა, რომ საზღვარიც აღარ ეთქმის.

[meocnebe 2,069]

[color="#FF0000"][b]თბილისის საერთაშორისო თეატრალური ფესტივალის ფარგლებში
[/b][/color]
მიხაილ ბულგაკოვის პიესის [b]„ივან ვასილის-ძე“[/b] მიხედვით

კომედია 2 მოქმედებად

„ეს აინშტაინის თეორიის ნაწილია: დრო არ არსებობს და მასში გადაადგილებაც ბიო-ზელდა ბირთვის საშუალებით ხდება“, რის დამტკიცებაც მეცნიერ-გამომგონებელმა მიხეილ გორგაძემ შეძლო და დიდი დავით აღმაშენებელი ოცდამეერთე საუკუნის საქართველოში ამოგზაურა.

გაქართულებული ვერსიის ავტორი: ბასა ჯანიკაშვილი
რეჟისორი: ოთარ ეგაძე
მხატვარი: გოჩა აგაშენაშვილი
კოსტუმების მხატვარი: ხატია ჩომახაშვილი
მუსიკალური გაფორმება: ლიკა ნიჟარაძე
ქორეოგრაფი: გია მარღანია
სასცენო მოძრაობა: სოფო გვრიტიშვილი
ტექნიკური რეჟისორი: მარადია ცაავა

სპექტაკლში გამოყენებულია სულხან ცინცაძის მინიატურები საქართველოს სახელმწიფო სიმებიანი კვარტეტის შესრულებით, სოსო ბარდანაშვილის „ელეგია“ თელ-ავივის კამერული ორკესტრის შესრულებით და „ფსალმუნი 121“ ბუდაპეშტის ქალთა გუნდის შესრულებით.

დეკორაცია დაამზადა გიორგი ურიდიამ

მ ო ქ მ ე დ ი პ ი რ ნ ი დ ა შ ე მ ს რ უ ლ ე ბ ე ლ ნ ი:
მიხეილ გორგაძე, მეცნიერ-გამომგონებელი - ნიკუშა გიორგაძე, გიორგი ჭუმბურიძე
ეკატერინე გორგაძე, მსახიობი, მიხეილ გორგაძის მეუღლე - მარი კალატოზიშვილი
დავით გიორგის-ძე ყივჩაშვილი, ამხანაგობის თავმჯდომარე - ზუკა პაპუაშვილი (რუსთაველის თეატრის მსახიობი)
ნინო დელიძე, დავით ყივჩაშვილის მეუღლე - თამთა ცინცაძე
გურამ გვილავა, შ.პ.ს. „ჯანმრთელი კბილის“ დირექტორი - დათო ველიჯანაშვილი
ზაალ ციციშვილი, მძარცველი - დათო გიგოლაშვილი
დავით IV გიორგის-ძე ბაგრატიონი, ერთიანი საქართველოს მეფე - ზუკა პაპუაშვილი (რუსთაველის თეატრის მსახიობი)
ოთარ სტურუა, კინორეჟისორი - კახა გოგიძე
დედოფალი - თამთა ცინცაძე
თეჯი, გადამწერი - ლევან მამნიაშვილი
შირვანის ელჩი - კახა გოგიძე
მოძღვარი - დათო ველიჯანაშვილი
მონა-სპა, მუსიკოსები, დედოფლის თანმხლებნი - ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის თეატრალური ცენტრის სტუდენტები და კურსდამთავრებულები: ზურაბ გაბუნია, ანი თალაკვაძე, მარი კალატოზიშვილი, თემურ კვარაცხელია, ნიკა ნანიტაშვილი, რევაზ ფიფია, გიგა ცერცვაძე, ზვიად ძულიაშვილი
აკაკი ხიდაშელი, მსახიობი - აკაკი ხიდაშელი

განსაკუთრებული მადლობა:
გიო ცინცაძეს, სოსო ბარდანაშვილს, თამაზ კოჭლამაზაშვილს, ოთარ ჩუბინიშვილს, კონსტანტინე ვარდელს, ნოდარ ჟვანიას, თამაზ ბათიაშვილს.

სპექტაკლი დაიდგა სს ბაზისბანკის ფინანსური ხელშეწყობით.

წარმოდგენის ხანგრძლივობა: 2 საათი და 20 წუთი

პრემეირა შედგა 2012 წლის 22 მარტს
სპექტაკლი გაიმართება ორშაბათს, 17 სექტემბერს, 7 საათზე.
ყველა საავტორო უფლება დაცულია.

[b]დასწრება თავისუფალია[/b]

[Cappuccino 531]

თუ მოვახერხე აუცილებლად წავალ

[meocnebe 2,069]

[b][member="kapucino"][/b], მე ვერ ვახერხებ და ჩემს მაგივრადაც უყურე : ))

[Cappuccino 531]

7-ზე რომ ყოფილიყო ორშაბათს, წავიდოდი ნამდვილად, მაგრამ 5-ზე იწყება და მაგ დროს არ მცალია

ილიაუნის თეატრმა მომწერა 5-ზეაო.

[georgevna 1,645]

[b]ლევან მასპინძელაშვილი ილიაუნის სტუდენტებისათვის[/b]


22 მაისს, 18:00 საათზე ილიაუნის თეატრის სცენაზე ლევან მასპინძელაშვილი ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის სტუდენტებისათვის იმღერებს.



ახალგაზრდა მომღერალი პროექტ "საქართველოს ვარსკლავის" მონაწილე გახლავთ.



ის ალტერნატიული მუსიკის მიმდევარია და სწორედ ამ ჟანრის სიმღერებს შეასრულებს.



კონცერტზე დასწრება თავისუფალია.

[georgevna 1,645]

[URL=http://www.radikal.ru][IMG]http://s41.radikal.ru/i093/1306/46/c821e9e70360.jpg[/IMG][/URL]